Boy: “Speel samen!”
Meer bereiken door eerder en op een laagdrempeligere manier samen te werken met de jeugd. En de jeugd een grote rol laten spelen bij het oplossen van maatschappelijke vraagstukken. Het kan. Boys perspectief: “Zoek naar een common ground. Speel samen. En maak het niet te moeilijk.”
De kracht van ons werk zit ‘m in onze persoonlijke betrokkenheid. We luisteren naar het perspectief van een ander en voelen ons medeverantwoordelijk voor een betere wereld. En we zijn realistisch, want ons eigen perspectief nemen we ook mee in de opdrachten die we doen. Dit is het perspectief van Boy Broeders.
Boy komt uit Geraardsbergen, een ‘klein en eenvoudig Vlaams provinciestadje’ ten westen van Brussel. Ze noemden hem ‘de Hollander’, want beide ouders komen uit Nederland. Hij viel op door zijn deftige Nederlandse accent, maar werd geaccepteerd door al zijn Vlaamse leeftijdsgenootjes.
Opgevoed met begrip voor iedereen
“In Geraardsbergen heb ik me altijd soepel bewogen tussen jongeren met uiteenlopende achtergronden. Ik hing het straatschoffie uit met de Vlaamse jongens uit het dorp en in de stad hing ik rond met jongens van allerlei verschillende culturen. Ik heb toen veel ‘kwajongensstreken’ uitgehaald, maar was tegelijk lid van de schaakclub en kon goed opschieten met mijn klasgenoten van het vwo. Ik heb dit altijd vanzelfsprekend gevonden, omdat ik van huis uit heb geleerd om begrip te hebben voor iedereen.”
Boys moeder leerde hem geïnteresseerd te zijn in verschillende culturen. Van boeken en documentaires tot gesprekken aan de keukentafel over hun eigen familiegeschiedenis. Zijn oma migreerde namelijk in de jaren ’50 van Indonesië naar Nederland. Van zijn vader leerde Boy vooral om zijn vleugels uit te slaan. Het plezier dat zijn vader uit zijn eigen internationale loopbaan haalde, gunde hij Boy ook.
Opgegroeid in multiculturele omgeving
In Geraardsbergen was Boy door de jaren heen getuige van een snel veranderende samenstelling van inwoners. De van oorsprong industriële Denderstreek werd snel multicultureler toen steeds meer mensen met een migratieachtergrond erheen verhuisden vanuit Brussel, net zoals Boys ouders. Het relatief goedkope woningaanbod en de directe treinverbinding naar Brussel speelden een rol in deze demografische verschuiving. Deze verandering had een polariserend effect; de uiterst rechtse partij Vlaams Belang verwierf in de loop der tijd veel aanhang.
Boy kijkt heel gelukkig terug op zijn jeugd in Geraardsbergen. “Ik heb als tiener altijd genoten van de culturele diversiteit. Ik heb veel geleerd van het vrijwilligerswerk dat ik sinds mijn 15e doe voor de Speelplein Guustje, een organisatie van de gemeente. We organiseren met een grote groep vrijwilligers elke zomer laagdrempelige activiteiten voor kinderen en jongeren. Elk land is vertegenwoordigd op ons speelterrein en ze spelen allemaal samen. Ondertussen benijden volwassenen hoe kinderen spontaan en onbevooroordeeld vriendschappen sluiten. Kids zijn niet zo serieus bezig. Daar kunnen we als volwassenen veel van leren volgens mij, speel gewoon af en toe samen!”
De drive om samen te werken met de jeugd
“Ik heb de afgelopen 10 jaar zo’n beetje de helft van de stad voorbij zien komen, als kind en als collega. Ik zie nu hoe de weglopertjes, waar ik achteraan moest rennen, sterke en verantwoordelijke begeleiders zijn geworden. De organisatie betekent veel goeds in de lokale gemeenschap. Het heeft mij laten zien dat laagdrempelige activiteiten de sleutel zijn om jongeren te stimuleren en om van jongs af aan te leren hoe je op een positieve manier met elkaar kan omgaan. Ik heb er mijn drive aan overgehouden om samen te werken met en voor de jeugd.”
Met op de achtergrond zijn werk voor het Speelplein Guustje begon Boy zich steeds meer te verdiepen in de situatie van kinderen uit conflictgebieden. “Na een studie politieke wetenschappen, volgde ik de master Conflict & Development Studies in Gent. Daar vertelde een docent over een onderzoek dat hij had gedaan in de Molukken. Dat wilde ik ook wel gaan doen, zeker gezien mijn Indische roots. Maar vooral omdat ik geïnteresseerd ben in de ontstaansgeschiedenis en de nasleep van conflicten. Ik ben er in 2019 een aantal maanden geweest om onderzoek te doen naar hoe onderwijs kan bijdragen aan de postconflictverzoening tussen de Islamitische en Christelijke gemeenschappen daar.”
Tijdens het afmaken van zijn thesis besluit Boy om België te verlaten en in zich in te schrijven voor de master Youth, Education and Society in Utrecht. Via deze weg vindt hij een stageplek bij RadarAdvies.
Een baan bij RadarAdvies
“Wat mij het meest aanspreekt aan dit bureau is de combinatie van de thema’s radicalisering, polarisatie en jeugd. In de opdrachten binnen deze thema’s heb ik de verbinding gevonden die ik belangrijk vind om problemen zo duurzaam mogelijk op te lossen. Voor het Radicalisation Awareness Network organiseer ik meetings voor jongerenwerkers uit heel Europa om kennis en ervaring te delen over de preventie van radicalisering. Het is super mooi om geïnspireerd te raken door jongerenwerkers uit landen als Bulgarije, Spanje en Duitsland. Ik absorbeer alle kennis.”
Kennis die Boy deelt in nieuwe opdrachten, zoals voor de stichting de Kids van Amsterdam, maar ook meeneemt naar Geraardsbergen. “Geraardsbergen zit altijd in mijn achterhoofd. Hoe kan ik dáár in de toekomst nog meer van betekenis zijn. Mijn droom: als adviseur van RadarAdvies de gemeente en het jongerenwerk in Geraardsbergen ondersteunen.”
